Z wykształcenia jestem nauczycielem wychowania fizycznego i fizjoterapeutą. Studia doktoranckie w obszarze psychologii zdrowia ukończyłem na AWF w Krakowie w 2007 roku. Po doktoracie, znalazłem zatrudnienie wy czołowych światowych uniwersytetach i jednostkach badawczych (Wielka Brytania, Singapur, Korea Południowa), współpracowałem ze Światową Organizacją Zdrowia, byłem konsultantem Ministerstwa Zdrowia Królestwa Arabii Saudyjskiej.
O tak zwaną habilitację (wg. Wikipedii: „uprawnienie do samodzielnego nauczania w określonej uczelni (wydziale) w zakresie określonej dziedziny”) starałem się dwukrotnie w 2011 i ostatnio w 2020 roku. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu (oraz naiwności w obiektywność recenzentów) - dwukrotnie mi podziękowano.
Pierwsza habilitacja z 2011 zakończyła się listem otwartym do Ministry Nauki i Szkolnictwa Wyższego, druga zapowiada się równie przebojowo (na dziś - 18.10.2022 r. została wniesiona skarga do WSA). Niejako preludium do obecnej sytuacji, było moje spotkanie z 2016 roku z ówczesnym dziekanem WNOZ CMUJ - prof. Tomaszem Brzostkiem, tuż przed ponownym wyjazdem do Singapuru, na którym mieliśmy rozmawiać o moim ewentualnym moim zatrudnieniu. Spotkanie miało następujący przebieg - pan Brzostek, trzymając w ręku wydruk mojego CV, spojrzał na 3 spośród ponad 140 moich publikacji, stwierdził autorytatywnie- „autoplagiat”. Publikacje te dotyczyły zastosowanie światłoterapii w leczeniu trądziku. Badaniem głównym, była publikacja Cochrane, z której to udało nam się ko-publikować dwie następne w BJD oraz JAMA Dermatology (na wyraźne zaproszenie redaktorów naczelnych tychże czasopism). Na nic zdały się moje tłumaczenia, o istnieniu ogólnoprzyjętej polityki ko-publikacji stosowanej przez organizacje Cochrane (https://training.cochrane.org/resource/policy-co-publishing-cochrane-reviews-other-journals) oraz powszechnie stosowanych w krajach Zachodnich praktykach pozwalających na publikację >50 artykułów z jednego badania. Niestety prof. Brzostek stwierdził jednoznacznie, że „u nas się tego nie robi”.
Obecnie T. Brzostek jest członkiem Zespołu III Nauk Medycznych i Nauk o Zdrowiu RND, czyli w teorii stoi na straży nauki Polskiej. Publikuje badania niespełniające podstawowych wymogów metodologicznych stawianych autorom z obszaru evidence based medicine- https://www.linkedin.com/posts/pawel-posadzki-46152713_letter-to-the-editor-of-nutrition-reviews-ugcPost-6975534272342286337-dQf_?utm_source=share&utm_medium=member_desktop).
Kolejny z członków tego Zespołu, to prof. Józef Langfort, który wykazuje się świetną polszczyzną oraz nieprzeciętną znajomością matematyki pisząc o moich stażach zagranicznych, że: „okres zatrudnienie w poszczególnych jednostkach nie przekraczał 3 lat”. W samym tylko Singapurze, pracowałem ponad 4,5 roku - wszystko zawarte było i jest w autoreferacie. Mając za ‘przeciwników’, wyżej opisany dream team, porażka była i jest nieunikniona. Zachęcam do zapoznania się z autoreferatem, oraz recenzjami, a skargę do WSA opublikuje na niniejszym forum, we właściwym czasie.
W międzyczasie udało mi się opublikować list do redakcji https://www.mdpi.com/1965670 - kolejny ze światłych recenzentów, który zaciekle krytykował mój dorobek naukowy, publikuje badanie, które nie spelniają minimum rygoru metodologicznego.
Kłaniam się nisko
Paweł Posadzki
